Michalina Janczak

Michalinka urodziła się 1.03.2023 roku. Od samego początku ciąża przebiegała z problemami. W 17-tym tygodniu ginekolog zdiagnozował pomniejszoną jedną komorę serca. W 20-tym tygodniu kardiolog potwierdził złożoną wadę serca i zdiagnozował hipoplazję prawej komory serca oraz artezję zastawki trójdzielnej. W tym przypadku medycyna oferuje tylko leczenie paliatywne. Diagnoza zbiła nas z nóg, córka będzie żyła z jedną połową serca. Z jednej strony cieszyliśmy się z oczekiwania na dziecko, a z drugiej byliśmy zrozpaczeni i niepewni co przyniosą kolejne dni.

Plan leczenia Michalinki składa z trzech etapów operacji na otwartym sercu. Pierwszy etap przeszła w 13-tej dobie życia polegający na bandingu tętnicy płucnej i poszerzeniu ubytku międzyprzedsionkowego. Po operacji była na OIOMie 6 dni. Sprawnie doszła do siebie i po kolejnych 5 dniach wyszliśmy do domu. Drugi etap - operację dwukierunkowego zespolenia Glenna, miała w wieku 11 miesięcy 15.02.2024r. Zabieg się udał, lecz wystąpiły komplikacje pooperacyjne i doszło do zwężenia tętnicy płucnej. Miała bardzo niskie saturacje i nie radziła sobie z oddechem bez respiratora. Konieczna była reoperacja w dniu 27.02.2024 i plastyka tętnicy płucnej. Niestety nie było znacznej poprawy. 5.03.2024r Michalinka przeszła kolejne cewnikowanie tętnicy z włożeniem stentu rozszerzającego tętnicę w miejscu zwężenia. Była nieznaczna poprawa, ale córka dalej nie mogła sama oddychać. Po tak długim czasie pod respiratorem była zbyt słaba, aby podejmować oddech samodzielnie. Lekarze podjęli decyzję, że konieczne jest wykonanie tracheotomii, aby stopniowo przywracać jej oddech. Michalinka łącznie była 7 tygodni pod respiratorem i 8 tygodni na OIOMe. 20 Kwietnia 2024r wróciliśmy do domu.

Michalinka wyszła ze szpitala z niezarośniętym otworem tracheotomijnym. Wymaga szczególnej uwagi podczas kąpieli, picia oraz codziennych czynności. Codziennie musimy sprawdzać saturację oraz tętno. Podczas zabawy szybciej się męczy niż rówieśnicy. Wymaga opieki rehabilitacyjnej, aby dogonić w rozwoju inne dzieci.

Misia wymaga częstych wizyt u różnych specjalistów w odległych miastach, stałej rehabilitacji kilka razy w tygodniu. Dodatkowo potrzebuje specjalistycznego sprzętu medycznego i rehabilitacyjnego.

Bardzo prosimy o pomoc dla naszej córeczki. Każde wsparcie oraz darowizna jest dla nas niezwykle cenna. Dziękujemy za każdą złotówkę przekazaną na leczenie naszego dziecka.