Paul Cardall, amerykański pianista, żyje z wadą serca
Dzięki osobistemu zaangażowaniu Pani dr hab. n. med. Magdaleny Lipczyńskiej z Poradni Wad Wrodzonych Serca NIK w Warszawie otrzymaliśmy piękne przesłanie od Paula Cardall, amerykańskiego pianisty, który urodził się z wrodzoną wadą serca.
Posiadanie wrodzonej wady serca czasem wydaje się przytłaczające. Od najmłodszych lat rozumiemy, że życie jest kruche, a osiągnięcie naszych marzeń i celów, nie zawsze może być możliwe. Jednak choroba, z którą się urodziliśmy daje nam wyjątkową perspektywę na życie, ponieważ zdajemy sobie sprawę z jego ulotności. Życie z wadą serca, stawia przed nami wiele wyzwań, ale nie ogranicza to naszego potencjału.
Moja choroba pomogła zdefiniować mój cel w życiu. Cierpienie nadaje życiu sens. Kochamy i jesteśmy kochani. Mamy nadzieję i jesteśmy nadzieją. Pomagamy i niesiemy pomoc. Nasze serca są kruche, dzięki czemu znamy wartość czasu, motywuje mnie to do korzystania z niego.
Mam nadzieje, że każda osoba z wadą serca zaakceptuje swoją unikalną naturę i zrozumie, że nie są sami w walce o godne i pełne sensu życie. Pokładam wielką wiarę w lekarzy, którzy posuwają naprzód rozwój leczenia wrodzonych wad serca.
Having congenital heart disease sometimes feels overwhelming. We learn from an early age that life is fragile and that living to achieve our dreams and lifelong goals may not be possible. However, our human condition provides us with a unique perspective on life because we know our mortality is fragile. Our heart condition may often require some extra steps and considerations, but our heart’s abnormality doesn’t limit our potential to do worth while things.
My heart condition has helped define my purpose in life. I know that in my suffering, life has meaning. We love and are loved. We hope and are hoped for. We serve and we are served. Because our hearts are fragile, we know the value of time. This both haunts me and motivates me to use it wisely.
My hope for anyone with an abnormal human condition is that they embrace their unique nature and recognize they are not alone in their struggle to live a life of meaning. We have great hope in medical professionals who continue to move forward in the advancements of technology and surgical procedures.
